Dzień dobrego słowa

Do dwunastego, ostatniego już ostatniego odcinka cyklu na Dzień Dobrego Słowa wybrałam „spostrzeżenie” -   słowo, które ma piękne brzmienie i bardzo pozytywne skojarzenia. Wiąże się ono z uważnością, refleksją, spostrzegawczością. „Spo – strzeżenie” to zauważenie czegoś, co warto strzec, a więc oznacza piękne i dobre doświadczenia, nie tylko osobiste ale i dzielone z innymi. Jako ilustrację do tego pożegnalnego odcinka wybrałam jedno z moich ulubionych zdjęć sprzed kilku dni, obraz który zainspirował mnie do napisania wiersza.   Spostrzeżenie   Dotknąć tajemnicy, zobaczyć niebo w kropli rosy, dostrzec odbicie drzew, wdychać zapach łąki po deszczu, poczuć to wszystko i jak gdyby nigdy nic iść dalej w dzień, wciąż zapominać o cudach, i na nowo je przeżywać chwytać zachwyty, doświadczać cudów zwyczajnie i na co dzień

Wsłuchiwanie się w słowa i obserwowanie napływających skojarzeń wciąż mnie zaskakuje. Wystarczy tym zwyczajnym, codziennym słowom poświęcić chwilę uwagi, by dostrzec niezauważane wcześniej sensy, oczywistości, ciekawe powiązania. Tak też było w przypadku słowa, które stało się tematem dzisiejszego odcinka. Zaczęło się od tego, że ze kilku różnych powodów postanowiłam zrobić przerwę od pisania tekstów na Dzień Dobrego Słowa. Lipiec, lato, przerwa wakacyjna, przerwa urlopowa, a więc ogólnie okoliczności, które sprzyjają nieobecności. Tutaj sama jestem sterem, żeglarzem, okrętem, więc nie potrzebuję usprawiedliwienia. Poczułam jednak, że mnie samej czegoś brakuje tego trzynastego dnia miesiąca, a nie miałam przygotowanego żadnego szkicu, ani nawet   pomysłu, gdyż przez wiele dni zaabsorbowana byłam innymi rzeczami. Wytłumaczyłam sobie, że przecież nie chciałabym robić niczego na siłę, poza tym nawet jak się coś zacznie, to wcale nie trzeba tego robić bez przerwy. Zaraz, zaraz…   bez czego

Czym jest cisza? Zapisując to słowo zatrzymuję się na moment, by spróbować ją usłyszeć, wyłowić spomiędzy odgłosów bliższych i dalszych, szumu maszyn, radosnego śpiewu kosa, różnych stukotów, westchnień i pobrzękiwań. Cieszę, że mogę doświadczyć właśnie tej chwili. Nie szukam definicji ciszy, bo wiem czym jest, zresztą bardziej niż wiedzy na ten temat potrzebuję samej ciszy, sytuacji w której mogę się w niej zanurzyć i naprawdę nie musi być ona wydestylowana z jakichkolwiek dźwięków. W wierszu pt. ”Trzy słowa najdziwniejsze” Wisława Szymborska pisze: „Kiedy wymawiam słowo Cisza, niszczę ją”. Z fizycznego punktu widzenia to oczywiście prawda. Są jednak odwrotne sytuacje gdy wypowiedziane, albo nawet wykrzyczane „Cisza!”   powoduje uciszenie zgiełku i gwaru, ale to dotyczy specyficznych okoliczności. Pod taką wymuszoną ciszą mogą ukrywać się niewypowiedziane napięcia. W życiu codziennym najlepiej zbliżać się do ciszy po cichu i wtedy gdy to możliwe oddalać się od niechcianego hałas

Z przeogromnej palety dobrych słów wybrałam dziś „łagodność” - słowo doskonale wszystkim znane, nie ma więc potrzeby wyjaśniania znaczenia ani dociekania jego pochodzenia, by pochodzić sobie z tą łagodnością, dostrzec ją w sobie i wokół siebie, w ludziach, w przedmiotach, w smakach, w dźwiękach. Zapewne każdy będzie mieć nieco inne skojarzenia, dotyczące różnych obszarów, lecz jestem przekonana że zawsze będą one pozytywne.   Łagodność wiąże się z takimi pojęciami jak delikatność, subtelność, dobroć, wrażliwość, lekkość. I choć zdawać by się mogło, że to wszystko jakieś takie kruche, może nawet słabe, to jednak mamy świadomość, że to coś bardzo ważnego, cennego, o co warto dbać. Dla mnie słowo łagodność jest doskonałym połączeniem delikatności z mocą. Wyraża się to w dość częstym zestawieniu słów łagodnie i stanowczo, „łagodnie, ale stanowczo”. Gdy stawiając granice wyrażamy to stanowczo i łagodnie to w ten sposób okazujemy szacunek zarówno sobie jak i innym. Łagodność zawier

Pomysł na kwietniowy odcinek tekstu o dobrych słowach przyszedł do mnie znienacka i trochę mnie zaskoczył. Skoro kwiecień, to kwiaty, one przecież tak mocno kojarzą się nam z tym co dobre. To temat bardzo prosty, a jednak trochę szalony, bo jak to zrobić, by w krótkiej formie notatki na dzień dobrego słowa ująć ogrom motywów, skojarzeń i znaczeń?   Nieogarniony jest ten ogród kwiatowych refleksji. To coś bardzo konkretnego i symbolicznego zarazem, bliskiego i abstrakcyjnego, zwyczajnego i uniwersalnego, tak powszechnego, że czasem niezauważalnego. Wahałam się chwilę czy podejmować ten temat, czy znajdę odpowiednie słowa, lecz właśnie w tych wątpliwościach znalazłam odpowiedź i zachętę, bo przecież kwiaty często pomagają wyrazić to, co trudno byłoby wypowiedzieć i czasem nawet zastępują słowa w ważnych chwilach. A ten tekst to nie wykład z przyrody, językoznawstwa czy antropologii. Moim zamysłem jest zwrócenie uwagi na codziennie używane słowa i zauważenie, jak wiele się za nimi k

W tym miesiącu na Dzień Dobrego Słowa wybrałam słowo „życzliwość”, które wiąże się z dobrem, serdecznością i szacunkiem do innych. Nawet samo jego brzmienie skłania do zachwytu nad polskim językiem. Gdybym miała porównać słowo „życzliwość” do jakiejś rzeczy to byłby to piękny przedmiot użytkowy, o niezawodnym działaniu, ze szlachetnego materiału. Właściwie to cała nasza mowa jest jak zestaw narzędzi, którymi posługujemy się każdego dnia by kreować rzeczywistość. Dobre myśli i dobre słowa sprawiają, że również życie staje się lepsze. Nawet jeśli uważamy, że dzieje się to tylko w niewielkim zakątku wszechświata, za który odpowiadamy, to nie zapominajmy, że dzielimy go z innymi i mamy na siebie nawzajem wpływ większy niż może się to wydawać.   „Życzliwość” – ono jest właśnie o tym, że człowiek dobrze życzy innym, że daje temu wyraz w słowach, czynach albo tylko w uśmiechu. I stoi za tym prawdziwa moc.  Każdy zapewne ma takie doświadczenia, że choć na pozór nic się nie zmienia to czyja